De komende
twee weken reis ik naar
Israel/Palestina om te werken aan vrede. Ik ben alleen niet van plan dat woord
te noemen. Over vrede kun je eindeloos praten, maar ik zou als
componist en theatermaker iets tastbaars bij willen dragen en concreet resultaat willen bereiken.
Het is niet de eerste keer dat ik naar het Midden-Oosten reis. Eerder maakte ik projecten op de Palestijnse
Westoever, in Syriƫ en Jordaniƫ. Hierbij betrok ik vluchtelingen en locale musici bij
de muziekstukken die een ontmoetingsplaats werden van Arabische en Westerse
cultuur.
Jeruzalem is voor velen het
centrum van de wereld. Heiligdommen staan letterlijk opgestapeld hier. De
messias wordt hier verwacht en het laatste oordeel. Maar ook op politiek gebied
zijn mensen overal ter wereld geobsedeerd met Israel/Palestina en Jeruzalem.
Men heeft het over een Westers front tegen het gevaar van de Islam, of juist
over Israel en de bezetting als de oorzaak van zoveel misverstanden en
verbittering.
Ik zoek niet naar grote
woorden en symbolen. Hier hoop ik te leren wat vredeswerk in de praktijk kan
doen. Er zijn talloze organisaties zoals de VN en het Rode Kruis die hier al
tientallen jaren zitten en met grote budgetten werken, maar zij kunnen niet
veel betekenen voor vrede lijkt het. Ik heb al helemaal geen budget en erg
weinig tijd. Toch denk ik dat het niet onmogelijk is om een paar passen te
zetten richting vrede. Het is een lange weg, maar aan de basis liggen naar mijn
idee twee dingen: vertrouwen en contact. Het vertrouwen van mensen in het feit
dat vrede mogelijk is. En dat als zij iets positiefs veroorzaken, het, hoe
klein het ook is, bijdraagt aan een betere toekomst en anderen kan inspireren.
Contact als voorwaarde voor directe kennis van elkaar en een samenleving waarin
ruimte is voor verschillen. Of er vertrouwen en contact is wil ik niet alleen
bekijken en vragen aan de locale bewoners maar daadwerkelijk stimuleren met
artistieke acties. Welke acties dat zullen zijn kan ik nu nog niet zeggen.
Eerst zal ik kijken, luisteren en leren.
No comments:
Post a Comment